![]() ![]() |
|||||||||
![]() |
|||||||||
![]() ![]() ![]() ![]() |
|||||||||
![]() |
|||||||||
DVD-Video Z uwagi, że płyta DVD ma tak dużą pojemność, która pozwala na zapisanie pełnometrażowego filmu o bardzo wysokiej jakości z dźwiękiem Dolby Digital (AC3), wielkie wytwórnie filmowe od początku wykazywaly duże zainteresowanie nowym nośnikiem. Oczywiście film znajdujacy sie na płytce DVD musi mieć format skompresowany, w tym przypadku stosuje sie standard MPEG2 o współczynniku kompresji dochodzącym nawet do 1:200 przy zerowej utracie jakości. Filmy MPEG2 maja rozdzielczość 720x480 pikseli w trybie NTSC lub 720x576 w standardzie PAL. Dekodery MPEG Aby przy pomocy komputera mieć dostęp do filmów DVD-Video musimy posiadać oprócz napędu DVD kartę dekodującą MPEG2, może to być karta graficzna zintegrowana z dekoderem MPEG2 lub karta typu add-on którą dokładamy do komputera oddzielnie. Obecnie w dobie bardzo szybkich komputerów do wyświetlania filmów można używać także oprogramowania tzw. dekoderów software'owych. Przez wielu nie są one jednak zalecane ze względu na utratę jakości dźwięku i obrazu nagranego z przeplotem. Odtwarzacze DVD-Video dysponują różnymi zabezpieczeniami przed kopiowaniem, od mechanizmu analogowego, który zakłóca synchronizację urządzenia nagrywającego, aż po zabezpieczenia cyfrowe czyli szyfrowanie. Kolejnym zabezpieczeniem przed kopiowaniem jest tzw. kod regionu, dzięki któremu producent filmów może w różnych częściach świata wyznaczyć inną datę premiery filmu. Cała kula ziemska podzielona jest na sześć różnych regionów, a więc urządzenia odtwarzające np. z regionu 2 nie mogą odtwarzać filmu z regionu 1.
Następną ciekawą
funkcją w filmach DVD-Video jest możliwość oglądania
tej samej sceny z różnych kamer. Co dla zapaleńców
przykładowo widowisk sportowych lub erotycznych może
być ciekawym urozmaiceniem ważniejszych fragmentów
spektaklu. |
|||||||||
|